VİRA HABER GENEL YAYIN YÖNETMENİ VE TAYF AJANS'IN KURUCUSU HAKKI ŞEN'E VEDA...

Senin olduğun zamanların mutluluğunu ve sohbetini özlüyorum… Oldu mu şimdi zamansız yola çıkmak ve ayrılmak?
Yirmi beş yıllık dostumu yitirdim. Dünya başıma yıkıldı… Dost dediğin hem sevince hem kedere ortak olandır. Sevgili dostum, sevgili Hakkıcığım son 13 yıldır beni hiç ama hiç yalnız bırakmadın. Her sıkıntımda yanımda oldun ailemden daha fazla. Şimdi bu zamansız ayrılığına nasıl alışacağım ben? Arkanda koca bir boşluk bıraktın…
Sevgili dostum sen hayatta gözlerini kapatın, ben bittim. Öyle lafın gelişi de değil, önce kalbim, sonra ciğerlerim, midem, beynim... Hepsi senden sonra bitti, ben bittim... Sensiz ne yaparım bilmiyorum... 
Birçok hayalimiz ve planlarımız vardı, şimdi ne olacak? Ne yapacağım? İnsan kaç yaşında alışır ki bir dostun yokluğuna? Ben alışmadım, alışmak da istemiyorum…
Hakkıcığım, dostum aramızdan ani ayrılman beni derinden yaraladı. Sen fizikken aramızdan ayrıldın ve başka bir yolculuğa çıktın ama hala bizim kalbimizdesin ve her zaman da öyle kalacaksın. Seni sevgiyle anıyorum ve bil ki seni çok ama çok özlüyorum.
Deniz deyince sen gelirsen aklıma. Kaç yıl ve ne kadar zaman ayırdın denizlerin anlaşılması için? Vira dergisi başta olmak üzere bu alanda hangi sorumlulukların altına elini koydun? Üç tarafımızın deniz olmasına rağmen denizlerimize verilmeyen özenin sağlanması için ne kadar emek verdin? Kaç insanın bir araya gelmesinde öncülük ettin?

Sevgili dostum, sevgili özlemle andığım Hakkıcığım;
Denizlerde yakamoz senin gülen gözlerin, mehtap, deniz, dalgalar bir de o muzip gülen şirin gözlerin… Fırtınalar kopsa da benim deli gönlümde inan ki ne yapsam yine seni özlerim… 
Bu zamansız ayrılış haberini aldığım o ilk an hissettiğim; sensizliğin ne kadar zor olduğunu anlamak… Bildiğim, sensizliğin ve sen olmayınca bir yanımın hep eksik kalacak olduğunu bilmek oluyor benim…
Canım Hakkıcığım, biz daha birbirimize doyamadan, yapacak olduğumuz bunca hayallerimizi ve hatta tasarladığımız işleri tamamlamadan, planlarımızı uygulayamadan böyle gitmek oldu mu be yiğidim? Oldu mu!? Yakıştı mı? Ölümün hiç yakışmadığı dostum, oldu mu? 

Ya seni özlüyorum hem de çok… Senli günlerimizi özlüyorum, seninle yapacaklarımızı özlüyorum, günün hangi saatinde olursa olsun seni arayabileceğimi bilmeyi özlüyorum… Hani haftaya bir arada olup sohbet edecektik?
Sevgili Hakkıcığım, bana canın sıkıldığı zaman beni ara diyordun. Söyle şimdi canım sıkıldığı zaman, seni özlediğim zaman kimi arayayım ve sana nasıl ulaşayım?
Işıklar içinde ve huzurla nurlar içinde uyu dostum.Senin olduğun zamanların mutluluğunu ve sohbetini özlüyorum. Sensizliğe nasıl alışacağım hiçbir fikrim yok… Yolun açık olsun… TOPRAĞIN BOL VE DEVRİ DAİM OLSUN…